Haplogrupa to zbiór powszechnie dziedziczonych genów, które śledzą linie przodków płci męskiej lub żeńskiej aż do pierwotnego rodzica. W przeciwieństwie do zwykłego DNA, mtDNA istnieje poza jądrem komórek i jest przekazywane tylko przez matki córkom i synom. Haplogrupa W reprezentuje wspólnego przodka, który łączy cię bezpośrednio z przodkową mitochondrialną Ewą (MT).

O haplogrupie MT-Eve

Mitochondrialna Ewa, a przynajmniej ostatnia żyjąca grupa populacji pasująca do jej struktury genetycznej, żyła w Afryce Wschodniej około 150 000 do 170 000 lat temu. Ta haplogrupa ogranicza się do Afryki Wschodniej i uważa się, że jest źródłem całej wspólnej linii matczynej, co sugeruje ostateczne pochodzenie wszystkich współczesnych istot ludzkich wywodzących się z Afryki.

Uwaga: Poniższy opis dotyczy najnowszej haplogrupy w twojej linii matczynej lub haplogrupy, z której pochodzi twoja.
Specyfika haplogrupy W
Haplogrupa W powstała podczas późnej epoki lodowcowej.

Pojawił się wokół Morza Kaspijskiego między 16 000 a 20 000 lat temu.
Jego rozmieszczenie geograficzne sugeruje silną korelację z historycznymi ruchami ludności bałtosłowiańskiej i indoirańskiej gałęzi języków indoeuropejskich.

Haplogrupa W jest szczególnie powszechna we wschodniej połowie Europy, na Północnym Kaukazie, w Azji Środkowej, w Iranie i w północno-zachodniej części subkontynentu indyjskiego. Występuje w śladowych ilościach wśród wielu północnoazjatyckich grup etnicznych (Tuwy, Jakuci, Buriaci, Mongołowie, Koreańczycy, Japończycy).

Wejście późnego neolitu do Europy. Najstarsza próbka haplogrupy W pochodzi z wczesnego neolitu (6500-6200 p.n.e.). Znaleziono go w północno-zachodniej Anatolii. Niemniej jednak haplogrupa W pozostawała rzadka przez cały okres neolitu w Europie.

Wyizolowano go w Niemczech Wschodnich (4000 p.n.e.) i w Katalonii (3250 p.n.e.). Linie W były pozostałością izolowanych mezolitycznych plemion łowców-zbieraczy z Europy Wschodniej. Towarzyszyli neolitycznym rolnikom w Karpatach podczas wymiany populacji. Następnie rozprzestrzenili się na zachód wraz z kulturą ceramiki liniowej (LBK) do Niemiec.

Migracje indoeuropejskie. Epoka brązu oznacza przybycie większości dywizji W w Europie. Zaczęło się od kultury wyrobów sznurowych (2900-2400 p.n.e.) w Europie Środkowej i Północnej. W pojawia się także w kulturze Yamna, domniemanej ojczyźnie osób posługujących się językiem praindoeuropejskim. Sugeruje to, że haplogrupa W była obecna w regionie środkowej Wołgi, wśród pierwotnych Proto-Indoeuropejczyków.

Ekspansja plemion praindoeuropejskich rozprzestrzeniła W w przeciwnych kierunkach. Oddział zachodni skolonizował Europę Środkową i region bałtycki. Oddział wschodni rozszerzył się na Azję Środkową. Osiedlili się w historycznym regionie Baktrii (północny Afganistan, wschodni Uzkbekistan, Tadżykistan i Kirgistan). Następnie najechali subkontynent indyjski, Iran i Bliski Wschód.

Od tego czasu haplogrupa W jest powszechna wśród wyższych kast indyjskich. Występujący w krajach germańskich, W jest słaby w Polsce, krajach bałtyckich i Finlandii. Jego dystrybucja odpowiada rozszerzeniu Corded Ware.

Zabawne fakty na temat haplogrupy W. Kobiety należące do haplogrupy W propagowały gen blond włosów. Badanie z 2012 roku wykazało, że haplogrupę W stwierdzano z uderzająco większą częstotliwością wśród stulatków z Chin i Włoch. Może wiązać się z długowiecznością i odpornością na stres. W badaniu przeprowadzonym w 2014 roku przeanalizowano mtDNA 395 czołowych polskich sportowców. Odkryli, że haplogrupa W jest powiązana z osiągnięciem elitarnego poziomu wydajności i wyższą responsywnością treningową.